.

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Δ.ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ
Λεωφόρος Δημοκρατίας 19


Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Ισονομία και πράσινα άλογα


Το ελληνικό πρωτάθλημα μοιάζει με κούρσα στον ιππόδρομο. Έχει γκανιάν, παρολί, ψοφάλογα που σέρνονται και δεν τερματίζουν, ένα φαβορί που νικάει σχεδόν πάντα, χωρίς καν να φορτσάρει, φαντεζί άσους που τους σκοτώνουν, όταν γεράσουν και πάψουν να προσφέρουν θέαμα. Και μία ομάδα με σήμα το (βισ’νις θύελλα, σούζα το) αλογάκι (ι-χα!), που έχει να πάρει τίτλο απ’ το 88’, στο λυκόφως της Αλλαγής· κι η σύγχρονη εκδοχή της Αλλαγής, που επαναλαμβάνεται σα φάρσα εν έτει 2015, τη βρίσκει να βολοδέρνει σε μικρότερες κατηγορίες. Που άλλαξαν κι αυτές όνομα και έγιναν Football League, I και II αντίστοιχα, εκ των οποίων η δεύτερη λογίζεται ως ερασιτεχνική, για να γλιτώνουν από τα χρέη τους διάφορες ΠΑΕ με έναν επώδυνο υποβιβασμό.
Ο Σύριζα εισέρχεται τώρα, εν είδει τοποτηρητή, στο βάλτο του πρωταθλήματος, όπου ετοιμάζονται να κονταροχτυπηθούν τα βουβάλια (ή μάλλον οι ιπποπόταμοι, για τις ιππικές ανάγκες του κειμένου), με έπαθλο την κυριαρχία στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τη δική τους «Αλλαγή», στην οποία προσβλέπουν οι ανταγωνιστές του Ολυμπιακού και του Μαρινάκη. Δηλαδή η ΑΕΚ του Μελισσανίδη, ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη κι ο ΠΑΟ του Αλαφούζου, που εμφανίζονται ως φλογεροί υπέρμαχοι της Κάθαρσης (που τη γράφουν πάντα με κεφαλαίο, για να δοθεί έμφαση) και της ισονομίας. Να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο (που είναι επίσης ωραίο κλισέ και κολλάει παντού και πάντα).
Αυτό το σχεδόν Αριστοφανικό σκηνικό μας παραπέμπει συνειρμικά στην αντίστοιχη κωμωδία που συνδέεται άμεσα με τα άλογα και το θέμα της ανάρτησης. Στους Ιππείς, ο Νικίας και ο Δημοσθένης, στρατηγοί της Αρχαίας Αθήνας, σκέφτονται πώς μπορούν να ανατρέψουν το φιλοπόλεμο δημαγωγό Κλέωνα, που είχε πάρει την εξουσία, κλέβοντάς τους τη δόξα για την επιχείρηση της Πύλου. Καταλήγουν λοιπόν στο συμπέρασμα πως για να εκτοπίσουν ένα λαοπλάνο, αχρείο και αμοραλιστή πολιτικό ηγέτη, χρειάζεται να βρουν κάποιον που να συγκεντρώνει αυτά ακριβώς τα στοιχεία στο μέγιστο βαθμό, γιατί μόνο αυτός θα μπορούσε να επικρατήσει του Κλέωνα. Και επιλέγουν για επικεφαλής της προσπάθειας αυτής τον Αγοράκριτο, έναν πλανόδιο αλλαντοπώλη, που ως πολιτικός θα κληθεί βασικά να κάνει ό,τι ακριβώς έκανε και πριν με τα κρέατα και τα άντερά του: να τα ανακατεύει όλα μαζί, να βάζει μπόλικα μπαχαρικά για να σκεπάζει τις βρωμιές, να τα μαγειρεύει και να τα σερβίρει όμορφα στο λαό, που όχι μόνο θα τα τρώει, αλλά θα του λέει κι ευχαριστώ.
Το επιμύθιο για την κούρσα του πρωταθλήματος είναι απλό. Αν κάποιο βουβάλι ελέγχει απόλυτα το βάλτο, την ΕΠΟ και τη διαιτησία, ακόμα και άλλες ομάδες, που στελεχώνουν το ρόστερ τους με δανεικούς παίκτες, τότε για να γίνει κανείς χαλίφης στη θέση του και να αποκτήσει ευνοϊκή μεταχείριση, πρέπει να κάνει τα ίδια και χειρότερα. Να γίνει δηλ το μεγάλο ψάρι, που θα καταπιεί τα μικρότερα και θα πετύχει συμφέρουσες, ετεροβαρείς συμφωνίες με τα άλλα –που με τη σειρά τους θα φτιάξουν τις δικές τους λυκοσυμμαχίες, για να αλλάξουν τα κόζια, και πάει λέγοντας… Εκτός κι αν πιστεύει αφελώς κανείς, πως μπορείς να πάρεις τον τίτλο με το σταυρό στο χέρι, και να είσαι σαν τον καλό χαλίφη του Γκοσινί, τον Χαρούν Ελ Πατσάχ, που γλιτώνει πάντα απ’ τις ραδιουργίες του Ιζνογκούντ. Ή ότι οι Ιππείς της Αρχαίας Αθήνας μπορούσαν να τα βάλουν με την ανώτερη τάξη των πεντακοσιομέδιμνων και να επιβάλουν ελεύθερα τη δική τους αυτοτελή εξουσία, βάσει δημοκρατικών εκλογών πχ και ενός άγραφου ταξικού ευ αγωνίζεσθαι.
Το ερώτημα λοιπόν για όσους δεν είναι άλογα όντα, και δεν τρώνε σανό ή κουτόχορτο, για όλους εμάς τους φιλάθλους, που δεν είμαστε οι Μπλιαχ Χαχάτ του Προεδράρα και έμμισθοι μπράβοι του ιδιωτικού του στρατού, μπαίνει αμείλικτο. Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά; Γιατί να χαλάμε τις Κυριακές μας για τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό που, κατά κανόνα, δεν προσφέρει καν λίγο θέαμα, για να το καταπιεί κανείς πιο εύκολα, όπως τα αλλαντικά; Και πώς μπορεί να χαρεί κανείς μια νίκη, όταν δεν είναι απολύτως καθαρή (κι ας τρέχουν 22 καθαρόαιμα μες στο γήπεδο) και τη βρωμίζουν το παρασκήνιο και τα συμφέροντα;
Δεν έχει έρθει ο καιρός να ξυπνήσουμε κυρ-Μέντιο;

Σχόλιο του ΚΚΕ για την συνάντηση Βαρουφάκη - Ντάισεμπλουμ

Σε σχόλιο του, για την συνάντηση Βαρουφάκη - Ντάισεμπλουμ το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:
«Ο λαός μας όλα τα προηγούμενα χρόνια μάτωσε γιατί αυτό απαιτούσαν οι “μεταρρυθμίσεις”, η “ανταγωνιστικότητα” του κεφαλαίου και οι “ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί”, με “πρωτογενές πλεόνασμα”, που σήμερα επανέλαβε και ο νέος υπουργός οικονομικών. Κι ο λαός θα συνεχίζει να ματώνει, ανεξάρτητα αν η κυβέρνηση αυτά θα τα συζητήσει με τους επικεφαλής της Κομισιόν, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ ή με τους υπαλλήλους τους.
902.gr

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Τα «tweets» του Παπαδημούλη για τον Καμμένο

Για το κόμμα του κ. Καμμένου και τις θέσεις του, που φλερτάρουν ανοιχτά με τον εθνικισμό, μπορεί να γράψει και να πει κανείς πολλά. Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για κόμμα που κανείς δεν θα χαρακτήριζε «ριζοσπαστικό», «αριστερό» ούτε καν «προοδευτικό».

Για την ώρα, όμως, ας μην κάνουνε εμείς άλλα σχόλια. Ας αφήσουμε να τα πει όλα ο κ. Παπαδημούλης με τα «τιτιβίσματά» του στο Twitter.

Έγραφε στις 27 Απρίλη του 2012:

«Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα κυβερνητικής σύμπραξης με τον Πάνο Καμμένο ανήκει στην πολυκατοικία της δεξιάς».

«Μια αριστερή - αντιμνημονιακή κυβέρνηση που θα εξαρτάται απ’ την ψήφο του Πάνου Καμμένου είναι αδύνατο να σταθεί».

«Η διαδρομή και οι θέσεις του Πάνου Καμμένου τον τοποθετούν δεξιότερα της ΝΔ».

«Μην ανησυχείτε. Ο Καμμένος είναι τόσο δεξιός που δεν υπάρχει περίπτωση να έδινε ανοχή, σε μια κυβέρνηση συνεργασίας της αριστεράς».

Και στις 13 Σεπτέμβρη του 2012:

«Αντί να στέλνει τουίτς στα… ελληνικά στον Ομπάμα ο κ. Καμμένος, θα ήταν προτιμότερο να έχει σαφές μέτωπο απέναντι στους ναζί της ΧΑ».


902.gr

«Ενας θεός το ξέρει»

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Ελληνες (ΑΝΕΛ) συμφώνησαν ότι θα κάνουν κυβέρνηση. Οποιος άκουσε τις δηλώσεις του Π. Καμμένου, προέδρου των ΑΝΕΛ, αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και πριν τη συνάντηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, νόμιζε ότι οι ΑΝΕΛ είχαν βγει πρώτο κόμμα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι ήξερε...
Παρ' όλα αυτά, βγήκε χτες ο Λαφαζάνης για να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ, γιατί δεν ήθελε το ΚΚΕ και ότι το ΚΚΕ «θα κριθεί γι' αυτό»! Εμείς θα επαναλάβουμε για άλλη μια φορά ότι «λίγη τσίπα δε βλάφτει», αν και ξέρουμε ότι οι υπηρέτες των μονοπωλίων δεν έχουν.
Από την άλλη, επειδή μπρίκια ο λαός δεν κολλάει και καταλαβαίνει ότι η συμφωνία της νέας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν έγινε τώρα, δεν μπορούμε παρά με μια διάθεση θυμηδίας να θυμηθούμε την κινηματογραφική ατάκα του αείμνηστου ηθοποιού Νίκου Σταυρίδη στην ταινία «Τα κίτρινα γάντια»:
«Τώρα εσείς, πότε προλάβατε, πότε τα 'πατε, ένας θεός το ξέρει».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Να γιατί το ΚΚΕ λέει πάντα ΟΧΙ !!!



Η λογική λέει πως οι αριστερές δυνάμεις θα έπρεπε άμεσα να συμπράξουν, όταν υπάρχει η
δυνατότητα ηγεσίας της χώρας...

Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην χώρα μας. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, δεν θεωρεί την "αριστερή" αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχη με τη δική του και για το λόγο αυτό προβάλει ορισμένα παραδείγματα αντίστοιχης, όπως αναφέρει "αριστερής" κυβέρνησης.


ΙΤΑΛΙΑ
Εκεί που η "Ελιά" έβγαλε το λάδι στο λαό

Διδακτική είναι η πείρα που έρχεται για τις "αριστερές" κυβερνήσεις από την Ιταλία. Εκεί η συμμαχία της "Ελιάς",στην οποία συμμετείχαν το Κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς και η Κομμουνιστική Επανίδρυση, ήρθε στην κυβέρνηση το 1996 με πρωθυπουργό τον Ρομάνο Πρόντι. Οι βιομήχανοι της Ιταλίας για πάντα θα θυμούνται αυτήν την κυβέρνηση αφού ήταν εκείνη που έβαλε την Ιταλία στο ευρώ, συμβάλλοντας έτσι στην κερδοφορία του ιταλικού κεφαλαίου εκείνη την περίοδο, ήταν αυτή που πήρε πολλά αντιλαϊκά μέτρα στο χώρο της εκπαίδευσης τα οποία ενίσχυσαν τους ταξικούς φραγμούς, ενώ το 1997, ψήφισε τον πιο σκληρό προϋπολογισμό λιτότητας, μεταπολεμικά. Αυτή η "αριστερή" κυβέρνηση ήταν εκείνη που έβαψε τα χέρια της με το αίμα του λαού της Γιουγκοσλαβίας, βομβαρδίζοντας και διαμελίζοντάς την το 1998, επί πρωθυπουργίας του γνωστού "αριστερού" Μάσσιμο Ντ' Αλέμα ο οποίος διαδέχθηκε τον Πρόντι. Η ίδια κυβέρνηση θέσπισε σκληρή αντιαπεργιακή νομοθεσία προκειμένου να αντιμετωπίσει το απεργιακό κύμα που προκάλεσε η αντιλαϊκή πολιτική της.

Το εγχείρημα της αριστερής διακυβέρνησης επαναλήφθηκε κατά την περίοδο 2006-2008, με την συμφωνία της "κεντροαριστεράς" σε "12 σημεία" του Πρόντι που ανέλαβε πρωθυπουργός και τη συμμετοχή μάλιστα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης και των Ιταλών Κομμουνιστών. Η κυβέρνηση Πρόντι προχώρησε σε μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα, όπως η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης κατά 5 χρόνια, η ιδιωτικοποίηση της "Αλιτάλια", η διατήρηση των ιταλικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, η επέκταση της Αμερικάνικης βάσης στη Βιτσέντζα κά.

Όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα, τα μεταλλαγμένα ΚΚ που συμμετείχαν στην αριστερή κυβέρνηση, τα ψήφιζαν το πρωί και το απόγευμα έκαναν διαδηλώσεις ενάντια σε αυτά!
Ο λαός δικαιολογημένα απογοητεύτηκε από τους "αριστερούς" διαχειριστές του καπιταλισμού και τους γύρισε την πλάτη. Η εμπειρία της Ιταλίας αποδεικνύει ότι όταν ο λαός εναποθέσει τις ελπίδες του σε "αριστερές" κυβερνήσεις που δε συγκρούονται με το καπιταλιστικό σύστημα και τελικά οι προσδοκίες του διαψεύδονται, το πισωγύρισμα για το κίνημα μπορεί να είναι πολύ μεγάλο, αφού τα μονοπώλια είναι στην εξουσία, το ΚΚ στη διαχείρισή της και στο κίνημα μπορεί να ανθίζει κάθε καρυδιάς καρύδι, αφοπλίζοντάς το ή και καθοδηγώντας το σε αντιδραστικά μονοπάτια και σε κόμματα σαν αυτό του Μπερλουσκόνι ή τη Λίγκα του Βορρά.

ΔΑΝΙΑ
Οι "αριστεροί" βάζουν φόρο λίπους στο βούτυρο και το κρέας

Στη Δανία, που βρίσκεται εκτός ευρωζώνης, που δεν έχει μνημόνια πάνω από το κεφάλι της, ο λαός της ...έχει ευτυχίσει μετά τις εκλογές του περασμένου Σεπτέμβρη, έχοντας τη λεγόμενη "κόκκινη κυβέρνηση" στην οποία συμμετέχουν οι σοσιαλδημοκράτες και η "Κοκκινοπράσινη Συμμαχία" (συνεταιράκι του ΣΥΡΙΖΑ στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς). Για το πόσο αριστερή είναι η συγκεκριμένη κυβέρνηση αρκεί να αναφερθεί η δήλωση της πρωθυπουργού Χ. Τόρνινγκ, η οποία προσφάτως είπε: «Πρέπει όλοι να ‘μαστε περήφανοι για το έργο των Δανών στρατιωτών... γιατί όλοι μας συγχαίρουν για την προσφορά της Δανίας στους πολέμους στο Αφγανιστάν και τη Λιβύη».

Όμως υπάρχουν και μια σειρά άλλα στοιχεία που πραγματικά δεν μπορούν να κρύψουν την ...αριστεροσύνη της κυβέρνησης, αφού ήδη προχώρησε σε φοροελαφρύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, την ίδια στιγμή που αύξησε τη φορολογία σε προϊόντα πρώτης ανάγκης (μάλιστα θέσπισε "φόρο λίπους" που αφορά πολλά είδη διατροφής μεταξύ των οποίων το βούτυρο και το κρέας...(καθώς την ενδιαφέρει η υγεία του λαού). Επίσης κατήργησε το δικαίωμα στην πρόωρη σύνταξη που είχαν οι εργαζόμενοι οι οποίοι δούλευαν σε βαρέα επαγγέλματα. Πλέον θα παίρνουν τη σύνταξή τους στα 67, ενώ ενδεικτική της πολιτικής που εφαρμόζει για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι η φράση μέλους της κυβέρνησης «γιατί ένας γιατρός δεν μπορεί να πάει ...υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ;». Και σαν να μην έφταναν αυτά, εξαγγέλθηκαν χαράτσια κατά τα ελληνικά πρότυπα, σχέδια ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης και καθαριότητας ενώ το λεγόμενο "πλάνο 2020" το οποίο εξαγγέλθηκε στις 7 Μάη (στα πρότυπα της στρατηγικής 2020 της ΕΕ), περιλαμβάνει "τσεκούρι" ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ σε συντάξεις, επιδόματα ανέργων, ασθενών, αναπήρων και φοιτητών. Οι δηλώσεις της Δανής πρωθυπουργού κατά την παρουσίαση του "πλάνου 2020" δεν επιδέχονται αμφισβήτησης όσον αφορά τους στόχους της κυβέρνησης: «Για να έχουν τη δυνατότητα οι δανέζικες επιχειρήσεις να αντεπεξέλθουν στο διεθνή ανταγωνισμό θα πρέπει πρώτα απ' όλα να αυξηθεί δραματικά η παραγωγικότητα καθώς και η προσφορά εργατικού δυναμικού. Πρέπει να καταλάβουμε ότι χρειάζεται όλοι να δουλεύουμε περισσότερο και να μάθουμε ότι πρέπει πρώτα να προσφέρουμε και μετά να απολαμβάνουμε».

ΤΟ ΚΡΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
«Πηγή έμπνευσης και ελπίδας για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Αριστερά»

Έτσι περιέγραφε ο Αλ. Τσίπρας το εκλογικό αποτέλεσμα που σημείωνε η Linke (Αριστερά) πριν 5 χρόνια. Στη Γερμανία, το οπορτουνιστικό κόμμα "Die Linke" (κόμμα-πυλώνας του ΚΕΑ) και ο πολιτικός του πρόγονος, το PDS, που από τα σπάργανά του βγήκε η Linke το 2007, έχουν συμμετάσχει τουλάχιστον σε μισή ντουζίνα κυβερνήσεις κρατιδίων της Γερμανίας υλοποιώντας στο έπακρο πολιτική υπέρ της εξουσίας των μονοπωλίων.

Αυτές οι δυνάμεις συνεργάστηκαν με το "γερμανικό ΠΑΣΟΚ" σε μια σειρά κρατίδια από το 1998 έως το 2008, με πιοχαρακτηριστική την περίπτωση του Βερολίνου. Εκεί, στο διάστημα 2001-2002 υπήρχε κυβέρνηση μειοψηφίας του SPD (σοσιαλδημοκράτες) και των Πρασίνων με την ψήφο ανοχής του PDS. Στη συνέχεια συγκροτήθηκε κυβέρνηση συνασπισμού (από το 2002 έως το 2006) με τη συμμετοχή του SPD και του PDS, το οποίο μάλιστα είχε στον έλεγχο του 3 υπουργεία, ενώ ο ηγέτης του, ο Γκ. Γκύζι, ήταν για 7 μήνες υπουργός Οικονομίας και Απασχόλησης. Το εγχείρημα ήταν τόσο επιτυχημένο που επαναλήφθηκε κατά την περίοδο 2006-2011 όταν το SPD, αν και του αρκούσε η στήριξη από τους Πρασίνους, τελικά επέλεξε να κυβερνήσει μαζί με τη Linke, με τα στελέχη της να αναλαμβάνουν 3 υπουργεία.

Τι έκαναν αυτές οι τοπικές κυβερνήσεις στο Βερολίνο κατά τα χρόνια της "αριστερής" διακυβέρνησης; Ανάμεσα σε άλλα, διέκοψαν τη χρηματοδότηση στεγαστικού προγράμματος και ιδιωτικοποίησαν τη δημοτική επιχείρηση κατοικιών, με αποτέλεσμα 65.700 διαμερίσματα και επαγγελματικοί χώροι να πουληθούν στην Goldman Sachs.Επίσης ιδιωτικοποίησαν τη δημοτική επιχείρηση ύδρευσης (τώρα μάλιστα η Linke προβάλλει το σύνθημα της επαναδημοτικοποίησής της) και επέβαλαν "τσεκούρι" στις δαπάνες που προορίζονταν για την πρόνοια. Ακόμη, συνέβαλαν στη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση των σπουδών εφαρμόζοντας το λεγόμενο point system των πιστωτικών μονάδων και επέβαλαν τη συμμετοχή των γονιών για να παίρνουν τα παιδιά τους τα σχολικά βιβλία (ύψους 100 ευρώ ετησίως).

Ως γνήσιοι οπορτουνιστές που σέβονται τον εαυτό τους, όχι μόνο δεν έκαναν ίχνος αυτοκριτικής για τη συμμετοχή τους σε αστικές κυβερνήσεις που έλαβαν αυτά τα βάρβαρα μέτρα, αλλά αντίθετα, όπως δήλωνε ο Γκύζι, πριν από μερικούς μήνες: «Το SPD μόνο μαζί με τη Linke μπορεί να είναι κοινωνικό», συνεχίζοντας να συμβάλλουν στη βιομηχανία αυταπατών σχετικά με το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας. Η αλήθεια είναι ότι θα ήταν αφελές να περίμενε κάποιος κάτι διαφορετικό από ένα κόμμα που ζητά απολύσεις με ...κοινωνικά κριτήρια, δηλαδή να απολύονται τελευταίοι όσοι εργαζόμενοι έχουν οικογένεια, από ένα κόμμα που αναφερόμενο στο έγκλημα του Ισραήλ απέναντι στο λαό της Παλαιστίνης εξισώνει το θύτη με το θύμα, αλλά και από ένα κόμμα που ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του, σύμφωνα με τα wikileaks, έλεγε πριν 2 χρόνια στον αμερικάνο πρέσβη στη Γερμανία:«Το αίτημα για κατάργηση του ΝΑΤΟ είναι επί της ουσίας ένας τρόπος να αποφευχθεί το επικίνδυνο αίτημα για απόσυρση της Γερμανίας από τη συμμαχία. Για τη διάλυση του ΝΑΤΟ χρειάζεται η συγκατάθεση των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Και κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό». Τόσο "αριστεροί" λοιπόν και τόσο «πηγή έμπνευσης και ελπίδας».

ΙΣΠΑΝΙΑ - ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑΣ
Όταν "οι αριστεροί" χορεύουν φλαμένγκο με τη σοσιαλδημοκρατία

Και αν οι εργαζόμενοι στο Βερολίνο ...κλαίνε με μαύρο δάκρυ, αφού μετά από τόσα χρόνια χάσανε τους "αριστερούς" κυβερνήτες τους, στην Ανδαλουσία, την πολυπληθέστερη από τις 17 συνολικά περιφέρειες του ισπανικού κράτους, που οι κάτοικοι της αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα με πρώτο αυτό της ανεργίας, τώρα πρέπει να ...κλαίνε από χαρά, αφού έχουν πια "αριστερή" κυβέρνηση. Στις 25/3/2012 πραγματοποιήθηκαν εκλογές προκειμένου να αναδειχθεί κυβέρνηση στη συγκεκριμένη περιφέρεια (αυτόνομη κοινότητα). Το PSOE (σοσιαλδημοκρατικό κόμμα) σημείωσε άνοδο που του επέτρεπε να κυβερνήσει στην περιφέρεια αλλά σε συνεργασία με την Ενωμένη Αριστερά (ΕΑ-συνασπισμός κομμάτων στον οποίο συμμετέχει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας). Από εκείνη τη στιγμή, οι δύο πλευρές αρχίζουν να προθερμαίνονται για να χορέψουν το φλαμένγκο της κεντροαριστερής κυβερνητικής συνεργασίας.

Για την ιστορία, το PSOE ήταν το μέχρι πρόσφατα κυβερνητικό κόμμα στην Ισπανία, που υπέστη βαριά ήττα στις εκλογές του Νοέμβρη του 2011 λόγω και των αντιλαϊκών βάρβαρων μέτρων που υλοποιούσε στην Ισπανία, ως απόρροια της ενιαίας στρατηγικής της ΕΕ.

Ορισμένα στελέχη του ΚΚΙ αντιτάχθηκαν στη συγκυβέρνηση με το PSOE. Αντίθετα, ο νεαρός βουλευτής της ΕΑ στη Μάλαγα (που αναδείχθηκε από τους αγανακτισμένους) τάχτηκε υπέρ μιας συγκυβέρνησης με έντονη την παρέμβαση της ΕΑ, ώστε «να περάσει η θέση της κοινωνικής βάσης της ΕΑ». Το σύνθημά που προέβαλλε ήταν «αντίσταση στους θεσμούς και δημιουργία στους δρόμους».

Μετά την πρώτη βδομάδα διαβουλεύσεων, το PSOE έκανε ανοιχτή πρόταση προς την ΕΑ, ενώ και οι ξεπουλημένες ηγεσίες των μεγαλύτερων συνδικάτων πίεζαν προς αυτήν την κατεύθυνση, υποστηρίζοντας ότι η ΕΑ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες και να βάλει πλάτη ώστε να λυθούν άμεσα προβλήματα. Στη συνέχεια, συντάχθηκε ένα κείμενο (κάτι σαν μνημόνιο συνεργασίας), με το οποίο PSOE και ΕΑ δεσμεύονταν να υλοποιήσουν μέχρι κεραίας τις επιταγές της ΕΕ. Στις 22/4 η ΚΕ της ΚΟ Ανδαλουσίας του ΚΚΙ αποφάσισε να υποστηρίξει την πολιτική συνεργασία με το PSOΕ στη βάση του μνημονίου που αναφέρεται παραπάνω, ενώ σημείωσε την ανάγκη για συγκυβέρνηση, η οποία θα έχει προγραμματική σύγκλιση ώστε να μπορούν να παρθούν τα αναγκαία οικονομικά μέτρα. Τα πρώτα δείγματα γραφής, καθώς και οι δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει τα κόμματα που απαρτίζουν τη συγκυβέρνηση, αποδεικνύουν ότι έρχονται ακόμη χειρότερες μέρες για τους εργαζομένους και στην Ανδαλουσία.

Μόλις μια βδομάδα μετά την ορκωμοσία της "αριστερής κυβέρνησης", οι κυβερνώντες υποσχέθηκαν να τηρήσουν τις δεσμεύσεις περί λιτότητας εν όψει των προβλέψεων της ΕΕ για πλαφόν στο έλλειμμα. Έτσι, ανακοίνωσαν περικοπές 2,5 δισ απ' τον προϋπολογισμό του 2012, πετσοκόβοντας τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων και αυξάνοντας τους φόρους, εξοικονομώντας έτσι 1 εκ. ευρώ. Τα μέτρα χαρακτηρίστηκαν από την κυβέρνηση «δίκαια», «ισορροπημένα» και «ισότιμα»!!

Πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων

«Και μη χειρότερα» λένε οι λαοί που έζησαν από πρώτο χέρι τις "αριστερές" κυβερνήσεις και απολύτως δικαιολογημένα. Ακόμη και αν... δεχθούμε ότι κάποιες από τις κυβερνήσεις αυτές δεν είχαν κακές προθέσεις (μάλλον απίθανο) και έπεσαν στην πλάνη ότι μπορούν με κάποια μέτρα να απαλύνουν τον πόνο του λαού, πολύ γρήγορα αποδείχθηκε ότι τα συμφέροντα των λαών και των μονοπωλίων δε συμβιβάζονται, με αποτέλεσμα να πάρουν βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Όπως είναι φυσιολογικό σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις ο λαός το λογαριασμό δεν τον ζήτησε από τους σοσιαλδημοκράτες αλλά από τους κομμουνιστές. Τα συγκεκριμένα ΚΚ που συμμετείχαν σε κυβερνήσεις περιθωριοποιήθηκαν, έχασαν την επαφή τους με τις εργατικές λαϊκές μάζες.

Να γιατί το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη θέση απέναντι στη λεγόμενη "αριστερή" κυβέρνηση και γιατί επιμένει ότι όσο μένει η εξουσία των μονοπωλίων στο απυρόβλητο, άσπρη μέρα δε θα δει ο λαός μας. Η πείρα αποδεικνύει ότι όσο τα μονοπώλια ελέγχουν την οικονομία, ακόμη και αν στο αστικό κοινοβούλιο υπάρχει μια "αριστερή" πλειοψηφία, δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα λαϊκά δικαιώματα, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Όπου υπάρχει καπιταλισμός, εντός ή εκτός ΕΕ, με ευρώ ή χωρίς, με υπέρογκο δημόσιο χρέος ή όχι, με σοσιαλδημοκρατικά, φιλελεύθερα ή αριστερά κόμματα ακόμη και ΚΚ στη διαχείριση του συστήματος, οι εργαζόμενοι πτωχεύουν για να κερδίζουν μια χούφτα καπιταλιστές.

Του Νίκου Ζαχαρόπουλου
Πηγή: Οδηγητής

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Τελικά αποτέλεσμα εκλογών 2015 στο Ωραιόκαστρο


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΑ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ






ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ


ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΥΓΔΟΝΙΑΣ




ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ