Αριστέα Βελεγράκη, είκουρη καθηγήτρια στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
«Στις κρίσιμες εκλογές της 25ης Γενάρη είναι απόλυτα αναγκαία η ενίσχυση της πολιτικής δύναμης που τηρεί ενιαία, σοβαρή, νηφάλια, αλλά δυναμική στάση και πράξη, απέναντι στην πληθώρα των προβλημάτων μας. Η κοινωνία χρειάζεται το συνεπή λόγο και τα έργα αντιπροσώπων που διαχρονικά δεν επέδειξαν ευκαιριακές πολιτικές παλινδρομήσεις.
Τα φαινόμενα πολιτισμικής παρακμής που βιώνουμε την τελευταία εικοσαετία σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και πολιτικής ζωής και τα οποία αναπόδραστα αναδύθηκαν βίαια με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, δημιουργούν αδήριτη την ανάγκη ενισχυμένης παρουσίας του ΚΚΕ στο κοινοβούλιο».
Νίκος Γελαδάς, καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κοσμήτορας στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού
«Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία. Φωτογραφίζει με αριθμούς. Χωρίς μεγεθυντικό φακό. Μάλλον με φακό σμίκρυνσης. 26% του ενεργού πληθυσμού και 61% των νέων είναι άνεργοι. Δηλαδή, ενάμισι εκατομμύριο των συμπολιτών μας δεν έχουν δουλειά. Το 75% αυτών είναι μακροχρόνια άνεργοι. Η αύξηση των μακροχρόνια ανέργων σε σύγκριση με το 2010 έφτασε στο 106% (+273.566 άτομα). Και από αυτούς που έχουν δουλειά, 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι από 2 έως και 12 μήνες. 4 εκατομμύρια πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. 400 χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν ούτε ένα ευρώ εισόδημα. 250 χιλιάδες παιδιά υποσιτίζονται. Ελληνική Κυβέρνηση. Κινηματογραφεί σε σενάριο ΔΝΤ, γραμμένο στα γερμανικά. Ένας λαός σε παράκρουση. Έναν κάδο απορριμμάτων τον "επισκέπτονται" κατά μέσο όρο τρία άτομα τη μέρα. Αύξηση των αυτοκτονιών. Έλληνες, ο πιο δυστυχισμένος λαός της Ευρώπης. Καταστρέφουν το περιβάλλον για να ζεσταθούν. Ζουν μέσα στην αιθαλομίχλη.
Πώς άραγε θα τελειώσει αυτή η ανθρωπιστική κρίση; Νέα Δημοκρατία: Λένε την αλήθεια - εγγυώνται το αύριο. Μπορούν να εγγυηθούν μόνο το παρελθόν, οι αριθμοί λένε την αλήθεια, αυτοί όχι. Οι άνθρωποι έγιναν νούμερα στις μέρες της διακυβέρνησής τους. Επενδύουν στο φόβο του κοινού για να "κάνουν" εισιτήρια. ΣΥΡΙΖΑ: Η ελπίδα έρχεται, η Ελλάδα προχωράει, η Ευρώπη αλλάζει. Ψήφισαν τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Μάαστριχτ) που προσυπέγραψε ο κ. Σαμαράς ως υπουργός Εξωτερικών, με τη φιλοδοξία η συνθήκη να γίνει η αφετηρία για τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας. Είκοσι χρόνια μετά, όλες οι χώρες του μεσογειακού νότου καρπούνται τα δεινά αυτής της συνθήκης και η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στα όρια νευρικού κλονισμού και εξαφάνισης. Οι ίδιοι, σταθερά φίλοι της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης. Επενδύουν στην ελπίδα για να "κάνουν" ψήφους. Είναι το μόνο κοινό σε όλους τους ανθρώπους. Και αυτοί που δεν έχουν τίποτα την κατέχουν.
Βιώνουμε την κόλαση του Δάντη. Το καθαρτήριο δε θα έρθει εάν δεν αφήσουμε πίσω κάθε φόβο και αποτολμιά. Η ελπίδα που διαψεύδεται καταθλίβει και αποθαρρύνει. Στις 25 Γενάρη βγαίνουμε από την αιθαλομίχλη. Βλέπουμε καθαρά τα πράγματα. Δε φοβόμαστε τίποτα, δεν ελπίζουμε τίποτα, είμαστε ελεύθεροι.
Ψηφίζουμε ΚΚΕ, το μόνο αντίπαλο δέος του μεγάλου κεφαλαίου, των τραπεζιτών και των τοκογλύφων. Δυνατό, χωρίς ψέματα, σίγουρη εγγύηση με το λαό για το λαό».
Σοφία Γιακουμίδου, καθηγήτρια πιάνου και Παιδαγωγικής
«Είμαι εργαζόμενη και πολλαπλά εκμεταλλευόμενη από τους εκάστοτε εργοδότες μου. Άρα ψηφίζω το κόμμα που στηρίζει χρόνια τώρα με συνέπεια τα δικαιώματα των εργαζομένων, δηλαδή το ΚΚΕ. Πιστεύω απόλυτα στις θέσεις του ΚΚΕ για κοινωνική δικαιοσύνη μέσα στο σύστημα του σοσιαλισμού και στο δρόμο για αποδέσμευση από τους "αδηφάγους" οργανισμούς, όπως η ΕΕ, και τους εγκληματικούς οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ.
Ο καπιταλισμός από γεννήσεώς του συνθλίβει τα δικαιώματα του λαού για μόρφωση, Υγεία, ποιοτική ζωή με αξιοπρεπείς μισθούς, για να υπερ-μεγεθύνει τα κέρδη του. Ακόμη και τις κρίσεις του εμείς τις πληρώνουμε. Άρα η ερώτηση είναι απλή και η απάντηση καθαρή και μία: Ψηφίζω ΚΚΕ για τους αγώνες του, για την πάλη του να αντικρούει διαρκώς τις επιπτώσεις της ακραίας εκμετάλλευσης των ανθρώπων, για την τιμημένη Ιστορία του, για την ανθρώπινη και δίκαιη ιδεολογία του. Για τα παιδιά μας, για το μέλλον τους, φίλοι μου, ψηφίζω το ΚΚΕ».
Στράτος Δαυίδ, δρ. Ιατρικής Φυσικής, επιστημονικός συνεργάτης ΤΕΙ Αθήνας
«Το ΚΚΕ είναι μια δύναμη που έγκαιρα ενημέρωσε για τη λαίλαπα των "μεταρρυθμίσεων" και προσπάθησε με όρους κινήματος να οργανώσει την αντίσταση του λαού. Η στήριξή του είναι χρέος όλων όσοι εναποθέτουν το μέλλον τους στους αγώνες και όχι στην εναλλαγή σωτήρων».
Βαγγέλης Δημητρέας, ζωγράφος, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
«Ο σύγχρονος καπιταλισμός έχει πολλούς τρόπους να μας χειραγωγεί, να μας καταπιέζει και να μας ληστεύει. Έχει όμως ανάγκη και μια εικονική δημοκρατία, γιατί έτσι η ταξική καταπίεση και εκμετάλλευση γίνονται νομιμοφανείς.
Και τώρα μας λένε πάλι: Μπορείτε να ψηφίσετε διαφορετικά, λιγότερο ή περισσότερο, αλλά πρέπει να κάνετε αυτό που σας λέμε. Η ελευθερία τους είναι ψευδώνυμη, απαιτούν υποτακτικούς κι όχι συνεργάτες. Γι' αυτό, παρά τις διαφορές που έχω με το ΚΚΕ, το στηρίζω και το ψηφίζω, γιατί είναι συνεπής αγωνιστική δύναμη. Οχι λοιπόν διαχειριστική λογική. Αντίσταση κι αγώνας!».
Γιώργος Κακουλίδης, ποιητής - συγγραφέας - ζωγράφος
«Είμαι με τους κόκκινους.
Προστατεύουν την ορθοστασία μου, την αξιοπρέπειά μου. Είναι το τελευταίο καταφύγιο για κάθε πνευματικό άνθρωπο».
Ιωάννα Καρατζαφέρη, συγγραφέας
«Εκλογές και Μνήμη
Επειδή ακριβώς στη μνήμη του Λαού δεν σβήνονται οι αγώνες του ΚΚΕ των 96 χρόνων, αλλά αντίθετα ενδυναμώνονται περισσότερο, όταν καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε κόμματα με διαφοροποιημένα ονόματα και εναλλασσόμενα πρόσωπα, με φούσκες υποσχέσεις που όσο διογκώνονται τόσο το σκάσιμό τους θα είναι πιο δυνατό, ξέρει πως η δική του ψήφος είναι αυτή που θα κάνει το ΚΚΕ ισχυρό για τη δική του πρόοδο, απαλλαγμένη από εκμετάλλευση».
Γιάννης Κερασαρίδης, μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας
«Εμείς οι μαθηματικοί, της Πανεπιστημονικής Κίνησης Μαθηματικών (ΠΑΚΙΜΑθ), απηχώντας τις απόψεις ενός πλατιού φάσματος συναδέλφων, υποστηρίζουμε με κάθε μέσο το ΚΚΕ, γιατί είναι το μόνο κόμμα που αγωνίζεται αταλάντευτα κι ασταμάτητα, για να γίνει ο ίδιος ο λαός πρωταγωνιστής στις εξελίξεις, ώστε να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα με πραγματική ευημερία για το λαό και τα παιδιά του. Γι' αυτό χρειάζεται να είναι πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ και μέσα στο λαϊκό κίνημα και μέσα στο κοινοβούλιο».
Νάσος Κουζέλης, καθηγητής ΤΕΙ Αθήνας
«Στις 25 Γενάρη, οι άνθρωποι της εργασίας και της μόρφωσης πρέπει να δυναμώσουν αποφασιστικά με την ψήφο τους το ΚΚΕ, για να ανοίξει η προοπτική του σοσιαλισμού στη χώρα μας, με κατάργηση όλων των καπιταλιστικών δεσμών που επιβάλλουν οι μηχανισμοί της ΕΕ και τα κόμματα που υλοποιούν τις πολιτικές της. Για να υπερασπιστούμε από καλύτερη θέση τα ανθρώπινα δικαιώματα, την εργασία και την ευημερία όλων μας».
Αφροδίτη Κτενά, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΤΕ του ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας
«Ψηφίζω ΚΚΕ από τότε που απέκτησα δικαίωμα ψήφου. Ποτέ δεν μπόρεσα να ψηφίσω κάτι άλλο κι ας ζοριζόμουν κι ας αμφέβαλλα κάποιες φορές. Ιστορικοί, συναισθηματικοί και ηθικοί κυρίως οι λόγοι. Άλλη κουβέντα αυτή. Τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, όπως μάθαμε να τα λέμε, είναι η ψυχρή, τετράγωνη λογική που με οδηγεί χωρίς υποψία ταλάντευσης στη συστράτευση με το ΚΚΕ. Η λογική που λέει ότι η συστημική κρίση θέλει και συστημική προσέγγιση. Αυτό το έχει καταλάβει πολύ καλά ο αντίπαλος. Ώρα να το πάρουμε απόφαση κι εμείς. Αυτοί που διαφεντεύουν τον πλούτο των κοινωνιών κι επιθυμούν τη "θεραπεία" και "εξυγίανση" του συστήματός τους, με σπουδή και ζήλο ξανασχεδιάζουν το σύστημα στα μέτρα τους, με στρατιές ανέργων και φτωχών εργαζομένων με χαμηλό, στα όρια της επιβίωσης, εισόδημα και μορφωτικό επίπεδο, αναλώσιμων εξαρτημάτων των οποίων η παραγωγή, χρήση κι αντικατάσταση θα έχει το μικρότερο δυνατό κόστος για το σύστημα. Απέναντι σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση, εμείς έχουμε ένα μόνο δρόμο: Να μην τους επιτρέψουμε να μας ισοπεδώσουν και να περάσουμε στην αντεπίθεση, διεκδικώντας τη ζωή μας, τον κόσμο, τα πάντα ΤΩΡΑ. Κι αυτόν το δρόμο, το δύσκολο, αλλά και μόνο δρόμο, τον δείχνει κοντά έναν αιώνα τώρα με πείσμα κι επιμονή το ΚΚΕ. Κι αυτή μου η διαπίστωση δεν έχει ίχνος συναισθηματισμού. Εκεί με οδηγεί το μυαλό μου και η θέση μου στην κοινωνία ως μηχανικού, δασκάλας, επιστήμονα και γυναίκας».
Βασίλης Λιόγκαρης, συγγραφέας
«Και τούτη τη φορά, όπως και πάντα, με όλο το είναι μου, με όλη τη δύναμη της καρδιάς και της ψυχής μου. Μπροστάρης, αγωνιστής και οραματιστής με σηματοδότη το ΚΚΕ. Εμψυχωτή και ελπιδοφόρο για έναν κόσμο όμορφο, δίκαιο, για έναν κόσμο κομμουνιστικό. Ψηφίζω ΚΚΕ.
Καλή επιτυχία σε όλους τους συντρόφους».
Ιωάννης Α. Μπαγιός, καθηγητής της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του ΕΚΠΑ και γραμματέας του Συλλόγου Διδασκόντων
«Στις εκλογές της 25 του Γενάρη στηρίζουμε για μία ακόμη φορά το ΚΚΕ, επειδή είναι με το δίκαιο του εργαζόμενου, μάχεται για την ίση διανομή του παραγόμενου πλούτου, αντιπαλεύει το ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο υπέρ της εργατικής τάξης, τάσσεται ανοικτά υπέρ της μονομερούς κατάργησης του οποιουδήποτε χρέους δημιούργησαν οι πολιτικές αυτών που μας κυβερνούν όλα αυτά τα χρόνια και έτσι θα πρέπει να ενισχυθεί για να έχουν φωνή όλοι οι εργαζόμενοι.
Η στήριξή του είναι μονόδρομος για το λαό που συνθλίβεται τα τελευταία χρόνια από παλιούς και νέους εκκολαπτόμενους "σωτήρες", που θα τον βάλουν σε καινούργιες περιπέτειες. Δεν εκχωρούμε το δικαίωμα της δικής μας ζωής και των παιδιών μας σε κανέναν, παρά με αγώνα -όπως προτάσσει το ΚΚΕ- θα διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον χωρίς εκμετάλλευση και διακρίσεις».
Ελευθερία (Ρίτσα) Παπαδημητρίου, καθηγήτρια Σεισμολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
«Τα προβλήματα εκπαίδευσης, περίθαλψης, κοινωνικής πρόνοιας στον κοινωνικό μου περίγυρο, τον εργασιακό μου χώρο, έχουν οξυνθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και διαρκώς τείνουν να χειροτερεύουν, χωρίς καμιά προοπτική βελτίωσης. Οι αιτίες για την πρόκλησή τους γνωστές, όσο και οι συνέπειές τους, με υψηλά ποσοστά ανεργίας, με τεράστια οικονομικά προβλήματα στις οικογένειες - μη δυνάμενες να ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες. Το βλέπω αυτό καθημερινά και σε μεγάλη κλίμακα να αποτυπώνεται στο επίπεδο διαβίωσης και σπουδών των φοιτητών μου και ως πανεπιστημιακός τους οφείλω να συμβάλω για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς ερήμωση και απαξίωση των Πανεπιστημίων και των Σπουδών τους, χωρίς δίδακτρα, με παροχές ώστε οι σπουδές τους να πραγματοποιούνται απρόσκοπτα (στέγαση, σίτιση, υποτροφίες), για να έχουν συνεχώς και όλοι πρόσβαση στη γνώση και τον πολιτισμό».
Ιωάννης Ράμπιας, καθηγητής στο ΤΕΙ Αθήνας
«Η 26η του Γενάρη πρέπει να βρει το ΚΚΕ δυναμωμένο, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο.
Για τους φοιτητές μου θα ψηφίσω ΚΚΕ».
Έρη Ρίτσου, συγγραφέας
«Με τη χώρα να βιώνει την οικονομική και ηθική κατάρρευσή της, με τις "ένθεν" και "ένθεν" πολιτικές προτάσεις "διεξόδου" να έχουν κοινή στόχευση τη διατήρηση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων στο απυρόβλητο και την υποταγή της χώρας στις οδηγίες της ΕΕ, με την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ζωής, τις γνωστές άνευ αρχών μεταγραφές ανθρώπων ανερμάτιστων σε "προοδευτικά" και μη ψηφοδέλτια, είναι όχι απαραίτητη, αλλά επιβεβλημένη η στήριξη του ΚΚΕ.
Η ενισχυμένη παρουσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στη νέα Βουλή θα αποτελέσει ανάχωμα απέναντι στην ηθική κατρακύλα και απέναντι στις πολιτικές εκείνες που θέλουν, ανοιχτά ή καλυμμένα, τα βάρη να συνεχίσουν να τα πληρώνουν αυτοί που πληρώνουν χρόνια τώρα».
Μάνος Σαριδάκης, καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής Πανεπιστημίου Μπέιλορ, Τέξας (ΗΠΑ), ερευνητής Θεωρητικής Φυσικής ΣΕΜΦΕ-ΕΜΠ
«Στηρίζω το ΚΚΕ γιατί ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει δυνατό εργατικό και λαϊκό κίνημα, σημαίνει ότι την επομένη των εκλογών θα υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση παντού, στο δρόμο, στους χώρους δουλειάς, στη γειτονιά, στη Bουλή. Ειδικά για το επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό της χώρας, που έχει οδηγηθεί σε απόλυτη εξαθλίωση, σε τρομακτική ανεργία και σπρώχνεται στη μόνιμη ξενιτιά, ισχυρό ΚΚΕ θα σημάνει αντιστροφή της πορείας και έναρξη κινηματικών και πολιτικών διαδικασιών που θα οδηγήσουν σε αγώνες. Αγώνες, που μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θα οδηγήσουν στο να φύγουν από τη χώρα τα μονοπώλια και οι επιλογές τους και όχι οι νέοι επιστήμονες».
Αικατερίνη Σκουρολιάκου, επίκουρη καθηγήτρια στο ΤΕΙ Αθήνας
«Σε αυτήν την περίοδο που ο ελληνικός λαός αντιμετωπίζει τη "διέξοδο" των μνημονίων διαρκείας, των μηχανισμών επιτήρησης και της αναιμικής ανάπτυξης προς όφελος των ολίγων, η μόνη πραγματική διέξοδος είναι η μαζική συμμετοχή στην ανάπτυξη ενός λαϊκού κινήματος που θα αμφισβητεί την κυριαρχία των πολιτικών υπέρ της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων και θα οδηγεί στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».
Θανάσης Ψύχος, γιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας
«Η στήριξη στο ΚΚΕ, η συστράτευση μαζί του, ιδιαίτερα στην περίοδο που διανύουμε -και φυσικά, η ενίσχυσή του με την ψήφο στις ερχόμενες εκλογές- δεν είναι απλώς μια αναγκαία και, εν πολλοίς, επιβεβλημένη πολιτική επιλογή και πράξη. Είναι πολιτικό χρέος όλων όσοι τάσσονται στο πλευρό του φτωχού λαού κι αναζητούν διέξοδο από το "φράκτη" που έχουν στήσει γύρω μας οι ταξικές δεσμεύσεις και οι αντιλαϊκές πολιτικές των κομμάτων τα οποία υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Αν θέλει ο εργάτης να έχει δουλειά και να πληρώνεται καλά, να ζει σαν άνθρωπος και όχι σαν δούλος, συντάσσεσαι με το ΚΚΕ.
Αν θέλει ο αγρότης να παράγει και να σοδεύει, εξασφαλίζοντας καλή ζωή στο χωριό, συμπορεύεται με το ΚΚΕ.
Αν θέλει ο επαγγελματίας, ο μαγαζάτορας, ο μικροβιοτέχνης να μην ζει με το άγχος της αναδουλειάς και το φόβο του λουκέτου, συμβαδίζει με το ΚΚΕ.
Αν θέλει ο φτωχός άνθρωπος, αν αρρωστήσει, να μπορεί να εξασφαλίσει καλή ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα, χωρίς να χρειάζεται να πληρώνει χρήματα, συμπαρατάσσεται με το ΚΚΕ.
Αν θέλει ο γονιός τα παιδιά του να μπορούν να σπουδάσουν, χωρίς να ξοδέψει τα μαλλιοκέφαλά του σε φροντιστήρια και "ιδιαίτερα", να μείνουν και να εργαστούν στην Ελλάδα, συμπράττει με το ΚΚΕ.
Αν θέλει ο διανοούμενος, ο επιστήμονας να μπορεί να δημιουργεί και να προσφέρει για το λαό και όχι για τα μεγάλα συμφέροντα, επιλέγει θέση δίπλα στο ΚΚΕ.
Θα πρέπει, όμως, να γνωρίζει ο καθένας ότι όλα αυτά δε θα γίνουν αυτόματα κι εύκολα. Ούτε με μια ψήφο του στο ΚΚΕ. Θα χρειαστεί ο ίδιος κι άλλοι πολλοί να πάρουν μέρος σε σκληρές, καθημερινές μάχες και μακρόχρονους αγώνες. Να μην κάθεται στον καναπέ, περιμένοντας άλλους "να βγάλουν το φίδι από την τρύπα" ή κάποιους "σωτήρες" να τον σώσουν. Να μην αρκείται στα ψίχουλα πείνας που του πετούν οι χορτάτοι, αλλά να διεκδικεί όλα όσα του χρειάζονται και δικαιούται. Και θα χρειαστεί, επίσης, να είναι εγκρατής και έντιμος, όταν οι Σειρήνες τον προσκαλούν στην ευκολία της ντροπής, αξιοπρεπής και γενναίος, όταν οι Κύκλωπες και οι Λαιστρυγόνες απειλούν να τον καταπιούν.
Ναι, το ΚΚΕ δεν είναι σαν τ' άλλα κόμματα. Η συστράτευση μαζί του απαιτεί "να δίνεις". Να δίνεις από τον εαυτό σου για το καλό των εργαζομένων και του φτωχού λαού. Όχι σαν ιεραπόστολος στη θρησκεία, αλλά ως ανιδιοτελής αγωνιστής για μια καλύτερη κοινωνία.
Όμως, δε δίνεις μόνο, παίρνεις κιόλας. Όχι "ρουσφέτι" για βόλεμα εαυτού και ημετέρων. Όχι "φήμη και δόξα" για ατομική προβολή ή επαγγελματική χρήση. Όχι "οφίτσια" για συμμετοχή στην "κουτάλα της εξουσίας". Παίρνεις τη χαρά και την περηφάνια ότι συμβάλλεις κι εσύ, με τις μικρές σου δυνάμεις, στο γιγάντιο πάλεμα της ανθρωπότητας για ν' αλλάξει τη μοίρα της προς το καλύτερο. Κι αυτό το συναίσθημα δε συγκρίνεται με κανένα άλλο.
Στηρίζω, λοιπόν, με όσες δυνάμεις διαθέτω, το ΚΚΕ και καλώ όλους όσοι βρίσκονται στο χώρο της τίμιας εργασίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας να κάνουν το ίδιο και με την ψήφο τους στις ερχόμενες εκλογές».